Lęk separacyjny u psów nie jest sytuacją, która powinna wywoływać wzruszenie. To poważna dolegliwość, która może nawet doprowadzić do ucieczki psa z domu! Oto jak sobie z nią radzić i najlepiej ją zrozumieć.
Dla niektórych psów pozostawanie w domu bez towarzystwa może być przerażające, co z kolei może objawiać się destrukcyjnym zachowaniem. Jeśli po powrocie do domu zastajesz na miejscu bałagan, ślady pazurów na meblach lub parapetach okiennych, a nawet mocz na podłodze, być może masz do czynienia z lękiem separacyjnym. Oto kilka kroków, które możesz podjąć, aby lepiej zrozumieć tę dolegliwość i poradzić sobie z nią jak specjalista. Dowiesz się również, dlaczego urządzenie do monitorowania lęku separacyjnego u psów może okazać się wybawieniem w tej sytuacji.
Główne kwestie
🏠 Co to jest: lęk separacyjny to stan, w którym psy wpadają w panikę, kiedy zostaną same. Często ich niepokój objawia się szczekaniem, skamleniem lub destrukcyjnym zachowaniem.
🐶 Typowe czynniki wyzwalające to zmiana rutyny, przeprowadzka do nowego domu czy utrata towarzysza.
😔 Sygnały ostrzegawcze to między innymi lgnięcie psa do opiekuna, nerwowe chodzenie, „wypadki” w domu, próby ucieczki i widoczny niepokój, kiedy przygotowujesz się do wyjścia.
🤗 Jak pomóc zwierzęciu: stopniowe odwrażliwianie, ciche wychodzenie z domu, zabawki zapewniające rozrywkę umysłową i szkolenie do korzystania z kojca może zmniejszyć niepokój u psa.
🌎 Inteligentny lokalizator dla psów z wbudowanym monitorem lęku separacyjnego pozwala śledzić zachowanie i aktywność psa, kiedy przebywasz poza domem, dzięki czemu możesz zdalnie ocenić stan Twojego pupila.
Lęk separacyjny to uczucie, którego doznają niektóre psy w przypadku rozdzielenia z właścicielem — osobą, do której są mocno przywiązane. Można je określić jako przesadzoną obawę przed utratą towarzystwa. Kiedy wrócisz do domu, może się okazać, że pies nie opuszcza Cię nawet na krok i wszędzie za Tobą podąża (nawet do ubikacji). Niestety często objawia się to destrukcyjnym i niewłaściwym zachowaniem, kiedy pozostawisz psa samego w domu. Może to obejmować:
Przewracanie, przesuwanie lub niszczenie mebli
Kopanie w pobliżu domu, również we wnętrzach
Gryzienie butów, kapci i innych domowych przedmiotów
Oddawanie moczu i kału w pomieszczeniach
Nerwowe chodzenie w tę i z powrotem
Nadmierne dygotanie i/lub dyszenie
Drapanie mebli, drzwi i parapetów okiennych
A także mnóstwo wiadomości od sąsiadów skarżących się na szczekanie, skowyt i skamlenie Twojego pupila.
Zazwyczaj lęk separacyjny i powiązane z nim zachowania pojawiają się w ciągu pierwszej godziny przebywania zwierzęcia w samotności lub gdy właściciel przygotowuje się do wyjścia. Niektóre psy mogą nawet próbować uniemożliwić Ci opuszczenie domu lub wydawać się przygnębione tuż przed Twoim wyjściem.
⚠️ Jeszcze inne psy cierpiące z powodu lęku separacyjnego mogą nawet próbować uciec z domu (prawdopodobnie po to, aby Cię odnaleźć!)
„Pies z lękiem separacyjnym może próbować uciekać z miejsca, w którym został zamknięty, gdy pozostanie sam lub zostanie oddzielony od swojego opiekuna.
Pies może także próbować kopać i przegryzać się przez drzwi lub okna, co często skutkuje samookaleczeniem, na przykład połamaniem zębów, ranami przednich łap czy uszkodzonymi pazurami”.
Nie do końca wiadomo, dlaczego niektóre psy cierpią z powodu lęku separacyjnego. Przyczyną tej dolegliwości mogą być rozmaite czynniki. Oto niektóre z nich:
Traumatyczne doświadczenia, takie jak zbyt wczesne oddzielenie szczeniaka od matki, przemoc lub znęcanie się, zagubienie się w nieznanym otoczeniu, utrata członka rodziny (lub zwierzęcia-towarzysza), a nawet doświadczenie dużej, stresującej zmiany w życiu.
Psy niektórych ras, w których naturze leży „sprawianie przyjemności ludziom”, mogą doświadczać lęku separacyjnego, jeśli zostawisz je same na zbyt długo. Psy charakteryzujące się wysoką energią mogą być znudzone i niespokojne bez jakiegoś zajęcia, które zapewniłoby im Twoje towarzystwo.
Również starzenie się może spowodować pogorszenie funkcji poznawczych u psa, zwłaszcza jeśli nie zapewniasz mu aktywności umysłowej. Twój starszy pies może również powoli tracić zmysły (takie jak słuch i wzrok) oraz zdolności zachowania równowagi, a także doświadczać schorzeń wpływających na mobilność, takich jak zapalenie stawów. Może to wydawać się mu przerażające, więc wraz z wiekiem pies coraz bardziej się do Ciebie przywiązuje, szukając komfortu i wsparcia.
Rasy psów szczególnie podatne na lęk separacyjny
Labrador, golden retriever
Owczarek niemiecki
Cocker spaniel
Chihuahua
Border collie
Yorkshire terrier
Wyżeł węgierski krótkowłosy
Wyżeł niemiecki krótkowłosy
Pudel
Bichon frisé
Jak radzić sobie z lękiem separacyjnym u psów?
Aby zapobiec wystąpieniu lęku separacyjnego u Twojego pupila, musisz mu pomóc zrozumieć, że nic się nie stanie, jeśli wyjdziesz z domu — ponieważ do niego wrócisz! Najlepiej zacząć od szkolenia psa w taki sposób, aby kojarzył opuszczenie przez Ciebie domu z czymś dobrym. (Zamiast uważać to za koniec świata).
Zapewnij psu odpowiednie zajęcie w domu
Ćwicz wychodzenie. Zacznij od wychodzenia z domu na kilka minut i stopniowo wydłużaj ten czas. Po powrocie zapewnij psu mnóstwo pieszczot i pochwal go za właściwe zachowanie.
Zadbaj o odpowiednio bogate domowe środowisko — zapewnij psu zabawki, smakołyki, umysłową rozrywkę i inne narzędzia do zwalczania nudy.
Zainwestuj w gryzaki. Żucie doskonale sprawdza się jako środek odstresowujący dla psów i sposób na uspokojenie.
Ukrywaj niewielkie smakołyki w różnych miejscach w domu lub w pobliżu kojca, aby pies zajął się ich poszukiwaniem i nie nudził się.
Zmęcz psa przed wyjściem. Zapewnij mu sporo aktywności fizycznej i umysłowej, dotrzymując mu towarzystwa. Kiedy wyjdziesz, pies będzie bardziej skory do snu lub po prostu się uspokoi.
Jeśli niespokojne zachowanie psa nasila się z czasem, zasięgnij porady weterynarza. Dzięki temu będzie można stwierdzić, czy pies potrzebuje leków, aby poradzić sobie z lękiem separacyjnym, czy też warto wypróbować inną metodę leczenia.
Dotrzymaj psu towarzystwa
Poproś kogoś o opiekę nad psem — może to być wynajęta osoba, członek rodziny lub sąsiad, który zajmie się zwierzęciem podczas Twojej nieobecności.
Skorzystaj z usług hotelu dla psów, hodowli zapewniającej opiekę lub psiego przedszkola.
Zorganizuj spotkanie z innym psem, aby zapewnić pupilowi rozrywkę. Być może któryś ze znajomych z miejscowego psiego parku zechce zabrać na spacer również Twojego psa.
Rozważ sprawienie psu towarzysza. Jeśli myślisz o adopcji nowego członka rodziny, będzie to świetny sposób na sprawdzenie, czy drugi pies może pomóc w rozwiązaniu problemów.
Zaplanuj, co zrobisz w przypadku próby ucieczki
Jeśli pies osiągnął odpowiedni wiek, dobrym pomysłem jest jego zaczipowanie. Mikroczip to układ elektroniczny pełniący rolę identyfikatora zwierzęcia — weterynarz lub członek personelu schroniska może go zeskanować, aby znaleźć dane kontaktowe właściciela zwierzęcia i poinformować go o odnalezieniu zagubionego psa.
Zalecamy również wcześniejsze poinformowanie sąsiadów i członków rodziny o możliwości podjęcia przez psa próby ucieczki, aby mieli na niego oko.
Korzystaj z urządzenia do monitorowania lęku separacyjnego
Umieszczony na obroży lokalizator Tractive GPS umożliwia zarówno śledzenie ruchu psa, jak i wykrywanie oznak niepokoju. Dzięki wbudowanej funkcji monitorowania lęku separacyjnego można na przykład stwierdzić, czy pies szczeka więcej niż zwykle.
Niektóre psy z natury szczekają więcej, a inne mniej, jednak ich właściciele muszą być świadomi zachodzących zmian. Gdy pies nagle zaczyna szczekać częściej lub rzadziej niż zwykle, może to być oznaką bólu lub niepokoju.
– dr Dwight Alleyne, DVM
Przed wyjściem z domu możesz włączyć funkcję monitorowania lęku separacyjnego,
aby lokalizator wysyłał Ci powiadomienia w przypadku nieoczekiwanego wzrostu częstotliwości szczekania lub ruchu psa. Tego rodzaju objawy mogą sygnalizować odczuwanie przez zwierzę lęku lub niepokoju. W takim przypadku możesz na przykład zadzwonić do sąsiada i poprosić go o sprawdzenie, co się dzieje i — miejmy nadzieję — zapobiec ucieczce Twojego pupila.
Jeśli spodobał Ci się ten artykuł, podziel się nim ze znajomymi lub członkami rodziny i razem przyczyńmy się do stworzenia bezpieczniejszego i przyjaźniejszego świata dla naszych futrzanych przyjaciół.
Bądź na bieżąco podczas codziennych przygód psa
Śledź każdy jego krok bez ograniczenia zasięgu w trybie LIVE Tracking. Odbieraj powiadomienia, kiedy zawędruje zbyt daleko. Dbaj o jego samopoczucie i zdrowie dzięki monitorowaniu aktywności i snu. Otrzymuj alerty o zdrowiu, kiedy coś będzie nie w porządku.
Your furry friend’s health and wellbeing means as much as to us as it does to you. So we’ve made it a priority to only share medically-relevant content on our blog.
This post was checked, double-checked, and medically verified by Georgia-based vet, Dr. Dwight Alleyne.
Originally from Long Island, New York, Dr. Alleyne began his career at a no-kill animal shelter before becoming a licensed veterinary technician. He graduated from Cornell University Veterinary College in 2006 and completed an internship at Purdue University. Now practicing in Georgia, Dr. Alleyne specializes in soft tissue surgery and ultrasounds. He also writes pet health articles on his website, „The Animal Doctor Blog” (www.anmldrblog.com).
